Staartjes

Mijn moeder maakte staartjes in mijn babyhaar. Ik vond dat niet fijn, maar mijn vader vond het zo schattig en moeder deed vader graag een plezier.

Zodra mijn haar langer werd, verloor ik mijn babykrulletjes. Dat gaf niet: ’s avonds voor het slapengaan draaide moeder mijn steile lokken in schuimrubberen krulspelden die de hele nacht in moesten blijven.

Als ik geen krullen in mijn staarten had, dan had ik wel vlechtjes bovenop mijn hoofd gebonden met duizenden schuifspeldjes. Allemaal prikten ze even pijnlijk in mijn hoofdhuid. Een buurvrouw met een dochter van zes jaar, net als ik, zei eens jaloers: ‘Dat krijg ik bij mijn kind nooit voor elkaar!’

Ik wist allang dat ik niet de luxe had om ‘nee’ te zeggen.