Misschien was ‘ie uit pure radeloosheid in de goot gegooid, het papier met bladmuziek. De muzikant, gefrustreerd door de onwil van zijn handen, had waarschijnlijk liever zijn instrument op straat gesmeten. Maar doe dat maar eens met een vleugel, en vooral zonder hulp.
Meteen nadat hij was achtergelaten, fladderde de bladzijde uit de partituur over straat en kwam tot stilstand tegen een geparkeerde auto. Bijna onder het wiel. Verongelijkt, om zijn lot te benadrukken.
Een voorbijganger redde hem. Opgeraapt, gladgestreken en schoongewreven werd hij onder de ruitenwisser van de auto geklemd.
Net een parkeerboete die je kunt betalen met muziek.